O książce: 2007 / "- Jak to jest „strzyżenie”? – Lewa była przestraszona. – Jestem tu dopiero od trzech dni. Nie opanowałem jeszcze teorii! – Czego można się nauczyć? – zapytała zapracowana mentorka, krępa kobieta w średnim wieku z krótkimi, czarnymi włosami, które na końcach stawały się rude. – Teoria to jedno, ale praktyka jest zupełnie inna. Przetnij to, daj spokój. „Teoria jest sucha, przyjacielu, ale drzewo życia jest bujnie zielone” – zaśmiał się Mefistofeles głosem Gavrilycha. Lyova, będąc w stanie półomdlenia, pozwolił się zaprowadzić na krzesło, gdzie marudzący z nudów chudy klient w nieokreślonym wieku żuł melancholijnie gumę. Mógł mieć osiemnaście lat, a mógł dwadzieścia pięć. Drżącymi rękami Leva założył obrożę na szyję kurczaka swojej ofiary i zamarł. - Młody człowieku, będziemy stać czy pracować? – zapytał surowo mentor. „Praca” – wydusiła z trudem Lyova. „Nadyusik, przyjdź do nas, proszę” – zawołali z odległego kąta salonu. „To chwila” – odpowiedział mentor i ruszył. Lyova patrzył za nią z nawiedzeniem, a następnie skierował wzrok na odbicie klienta w lustrze tuż przed nim. - Wszyscy do zbiornika. Zaczynamy działać” – powiedział klient. „Och, Panie!” – pomyślała Lewa»